lundi 2 novembre 2015

U sembiu di a bestia

Una nuvella di Marcu Biancarelli


A mimoria pò faltà, ma mi pari bè ch’in a cuddata di i bastiona, dund’iddi c’erani nanzi i giardini, cuddiamu l’amànduli chì falaiani in istrada. Quandu a me nipoti m’hà purtatu stamani in vittura, è chì no semu passati pà l’àndita sutt’à i bastiona, infatti aghju rimarcatu com’ì sì ghje’ a rimarcaia pà a prima volta ch’ùn era più un’ àndita, ma ch’era duvintatu un carrughju, è chì i casamenti alti si drizzaiani dund’iddi erani piantati l’amànduli à quiddi tempa. Aghju circu à muscà u prufumu di nanzi, cù tutti i fiora chì c’erani, ma brusgiaiani l’arbaccia à u pedi d’un albergu, è ùn aghju muscatu tant’affari. À un mumentu datu, l’aghju dittu di calà un pocu a musica, à a me nipoti, parchì mi vinia a pena in capu, hà rispostu ch’era a cuddata ch’era gattiva, o u fumu à l’Agenor, è semu ghjunti infini in i quartieri alti dund’e’ t’aghju l’appartamentu. S’hè ingarrata com’ idda hà pussutu vicinu à a ghjesia, m’hà aiutatu à sorta da a vittura, è po’ hà aghjustatu Tonton, m’aspetti ? Ùn falà micca solu sin’à a casa, ci vo’ chì tù t’arrembi. Hà cacciatu u saccu di marcanzia di u Leclerc da u coffru ed hè vinuta à a me altezza è m’hà chjappu pà u bracciu, par aiutammi à falà a stretta sin’à u purtonu.

Annant’à u subrazuddu vechju, ci hè una scrittura ch’un anticu muradori hà scalpillinatu, Post Nubila Phoebus, ma ùn ci hè nisciuna data pà pricisà quandi u bastimentu hè statu fattu. Hè unu scrittu cunnisciutu, cèlebru ancu, l’istati i turisti u piddani in fottò, è aghjustaria calcosa à u valori di l’appartamentu. Cussì m’hà dittu a me nipoti, una volta, po’ l’hà ripittuta un’ antra volta, com’è sì ghje’ ùn avia micca intesu, o micca capitu. Ma pocu premi, pensu chì l’ora ùn hà da micca da tardà ch’avissi da sbarazzà i loca. È cussì sia. A me nipoti hè infirmiera. Hè una bella donna, un pocu grassa, nò, grassa da veru voddu dì, ma quissa mancu pari di dispiacia à nimu. A devi sapè. Si vesti cù i panni strinti, senza vargugnassi di muscià u so putinziali. Infatti miritaria meddu chè ‘ssa vita quì, è meddu chè d’accupassi d’un vechju cuccu com’è mè. Arrigulata a riditera, è vindutu l’appartamentu, spergu ch’idda ritruvarà calchì spiranza in ‘ssa vita. Ùn ti ni fà micca ch’e’ ti coddu a robba, è emu cuddatu i dui piana sin’à a me porta. S’hè affaccindata deci minuti pà accuncià tuttu in u frigidaire, in i diffarenti parastasgi, hà spustatu dui affaruchji quì è culà, accoltu u saccu di muddizzu, ed hè ripartita senza mancà di basgiammi. Iscindu da l’appartamentu, hà solu parlatu ad altu, dindu ch’era sicura, cù ‘ssi mura ùn si chjappaia micca réseau, è n’aghju suppostu ch’idda era ghjà in traccia di fighjulà ‘ssu sempiternu teleffonu chì pari liatu à a so mani.

Socu fermu solu, postu à pusà in u me futtogliu. A televisioni era accesa ma ciò chì ci passaia, un’ emissioni di cucina chinesa credu, m’intarissaia pocu è micca. In carrughju, sintiu i trosti di i vitturi, è i liti di i me vicini. Mi dumandu ciò chì ‘ssi sbarcaticci t’ani sempri à sparta cussì. A mi dumandu ma ùn li dumandu micca ad iddi, ch’ùn ci dumandemu nudda in generali. Par dì a verità, ùn cunnoscu guasgi più à nimu in u me carrughju. Indiffarenti semu, è sarà una règula accittèvuli postu chì tutti a suvetani. Mi socu trovu solu, aghju dittu, è mi socu dittu chì a me nipoti era una brava zitedda, in fin’ di contu. L’appartamentu era ghjacciatu, u scioffasgiu spintu, ma ùn facia nudda. Allora aghju fattu ciò ch’e’ facciu di sòlitu quandu mi ritrovu cussì. Aghju lacatu viaghjà u me spìritu, è vi possu dì chì u spìritu u possu lacà parta à luntanu. Hè vera chì a mimoria pò faltà, ma di calchì carabbùddulu di sti fatti vechji mi n’invengu sempri. M’invengu di ‘ssi mumenta chì sò morti, com’è par curammi di st’indiffarenza chì m’inturniighja, st’indiffarenza ch’hè a noscia à tutti, oramai. È mi dumandu sì no’ a fariamu sempri, oghji, di dacci a mani mentri chì u mondu cadi inghjiru à no’. Mi dumandu sì no’ surtariamu da a noscia tana. Ma ùn la so’, ‘ssi fatti sò successi da veru, quissa a socu, è forsa ch’ùn ci hè nienti à capiscia d’altru, nienti à aghjustà è micca risposta à i me quistiunamenti tonti. Ùn aghju chè ‘ssa mimoria par tènami cumpagnia, è ‘ssi fandonia d’una volta par istà à senta i me svaculeri. Meddu ùn eramu micca, hè quissa a risposta, è u cuntrariu saria una bucia, ma i fatti quantu volti dicidini pà l’òmini. I fatti facini l’òmini. 

È avali, ’ssu fattu ch’e’ mi ramentu, hè quandu l’Alimani erani in ritirata. Da partuttu ind’erani passati aviani suminatu i danni, tumbu à chì li risistia. I partighjani chì l’aviani vulsuti parà à a Bucca di Laronu s’erani trovi à scappà com’è cunìgliuli, chì i so tiri di sten o di fucil’ di caccia erani senza effettu annant’à l’armatura di i tank. In a fucilata, parichji patriotti erani stati tumbi, è unu, unu ch’ùn avia avutu u tempu di fughja, s’era piattu in un tafonu sutt’à a strada, unu spezia di regard invaditu di lamaghja. I suldati alimani fecini i fieri un certu tempu, vistichendu cù a smorfia di u triunfadori u tarrenu di a so vittoria. Da i scialbali chì duminaiani a strada, caccioni sevi o setti catàvari, è i stracquoni longu à u catramu, com’è ch’iddi avissini infilaratu i so truffei di caccia. U partighjanu piattu intesi calchì raspiu di suffrenza, calchì sugnozzu ch’ùn pudia vena chè da un fertu. Po’ una rivulvarata, è più nudda, s’iddi ùn erani i scaccanati di i suldati. I mutora ricummincioni à ruzà, à mezu à i brioni di l’ufficiali, è a truppa si rimissi in istrada, à chì annant’à i camiò, à chì annant’à i tank direttamenti. Vicinu ad iddu, ghjustu subra, un suldatu briunò calcosa à i cumpagni chì s’alluntanaiani. È in u mentri chì u stolu numicu attaccaia i ghjirati da subra à Laronu, u ritardatariu, micca più inchietu chè quissa, s’avvicinò da u cantu di a strada pà sbraghittassi. Tranquillu, l’Alimanu si missi à piscià in u regard indu ch’era piattu u risistanti, senza vèdalu. Quiddu si ricivia tuttu u pisciu in coddu, è mancu a vulia creda. Circhendu di firmà u so rispiru, d’ùn lacà micca sbuttà una tussi chì l’avaria pussutu tradiscia, si dicia trà iddu stessu chì fin’ tantu chì u bosciu ùn lu vidia era acqua biniditta. È da veru u suldatu ùn lu vidia, pisciaia, senza dubbità chì la facia annant’à un fughjittivu appappatu quì da suttu. Era una situazioni insuppurtèvuli pà u risistanti, umilianti ben sicura, chì dopu à a concia chì l’Alimani viniani di metta à i so cumpagni, iddu era quì impauritu, ingrunchjatu in u so tafonu, prighendu par chì u so vincidori ùn lu rimarchessi, è l’altru chì si sbiutaia annant’ad iddu, oramai solu quì à mezu à i cartucci tirati è i catàvari di i ribeddi scuncassati. Era talmenti praputenti, talmenti sicuru ch’ùn avia più nienti à tema, ch’iddu ùn paria mancu di pudè pinsà ch’un numicu scampatu li pudissi sempri fà pagà u prezzu di a ghjurnata. Pisciaia annant’à u tintu partighjanu è a si frisciaia com’è ch’iddu fussi statu à l’arrestu mentri una pruminata di quiddi campestri. Da sutt’à a funtan’ di pisciu, u disgraziatu si vidia in a pusizioni di u ricciu quand’iddu si faci piscià à dossu da a vulpi. À u sintimu di vigliaccumu ch’iddu risintia, vinia à buliassi quiddu di a vargugna. Po’ l’Alimanu si scuzzulò a piscina, feci ricuddà a so braghetta è s’alluntanò nant’à a strada à passi chieti. U partighjanu l’intesi chì infurcaia una mascina è chì pruvaia di fà dimarrà un mutori. Capisti di colpu chì u pisciadori era un suldatu cù una motò, è ch’iddu s’era pirmissu di firmà solu daretu à a truppa sapendu chì la richjapparia senza prublemu. Erani soli tutt’è dui, iddu è ‘ssu maghjali chì l’avia pisciatu à dossu è ch’avia tumbu i so cumpagni, è avali quidd’altru s’appruntaia à riparta, è à spariscia par sempri da a so vita. Da quì à pocu, iddu stessu saria salvu, pudaria ricummincià à rispirà. Piddaria i violi è si ni riintraria in casa soia, circhendu di pinsà chì nudda era mai esistutu, nè l’occupazioni nè nudda, o allora piddaria a machja sin’à a fin’ di a guerra, smintichendu a risistenza è i liti di i so sìmuli. Po’ si rividisti ingrunchjatu à modu zòtticu, cù u pisciu chì li falaia longu à u tuppizzu dui minuti nanzi, risintia torra quidda vargugna, è una còllara strana. Era vigliaccu è s’appruntaia à lacà parta l’assassinu di i so amici, solu filici di salvà u so coghju. Appressu tuttu, ùn c’erani più i tank è u grossu di a truppa alimana, ùn firmaiani quì chè iddu è ‘ssu motociclistu spinsiratu. Si ricuttisti, è si dissi : Nò, mi dà po’ l’occasioni. S’e’ u lacu parta socu l’ùltimu di l’ùltimi.

A motò era ghjà in marchja quandi u risistanti surtisti da a so tana. L’Alimanu, accupatu à dà un pocu di vitezza à a so miccànica chì suffria à attaccà a cuddata, vidisti sbuccà un dumoniu da i buttissi, ùn la crezzi mancu vera. Dui sicondi dopu, era in tarra, cù u veìculu ch’era sbulatu contr’à i cantona più luntanu, è u so agrissori li sciacciaia u capu contr’à u catramu, imbuffèndulu à cazzotti. Pinsò di metta à mani à a so cinta pà chjappà a so pistola, ma u so bracciu ùn arrispundia più, forsa ch’iddu s’era troncu mentri chì u salvàticu l’avia fattu capulà, o allora era paratu da un vinochju di ‘ssu numicu sciutu da u sprufundu. Dicisi di libarassi dendu una scuttussata cù tuttu u so corpu, ma l’altru facia pesu, è a so energia paria doma, scuntraia un’ energia supiriori chì avia dicisu d’ùn lintallu micca. Volsi briunà, ma s’avvidisti chì l’altru l’avia intrutu un pugnu interu in fundu di a cannedda, è ch’iddu attuffaia mentri chì u partighjanu, cù u so pugnu lìbaru, li truncaia a faccia pezzu à pezzu.

C’era u silenziu, i morti stracquati più luntanu, i vistighji d’una battaglia chì vinia di succeda, una motò accidintata è i cartucci sempri caldi annant’à a strada, è c’erani i muntagni, i cantoni è i licci pà soli tistimonii. È l’ùnica cosa chì si sintia, era u chjoccu di i cazzotti ch’un omu mittia in u muru di quidd’altru, cù tutta a so ditarminazioni pà anniintìscialu, pà trasfurmà in pappina ciò ch’era statu un visu umanu. U silenziu, è u chjoccu di i cazzotti, è i raspii attuffati, ma stridenti è addispirati, d’una vìttima ch’ùn pudia mancu libarà a so suffrenza in un veru brionu. U risistanti pichjò un tempu longu, forsa più di cinqui minuti, cinqui minuti sò un’ eternità sutt’à i colpa, pichjò a so rabbia, pichjò a so siti di vindicanza, pichjò tutta a so stizza sin’à essa sicuru chì u capu di l’Alimanu ùn era più nudda, chè un pezzu di carri pista è macinata.

Quand’iddu ebbi finitu a so faccenda, lacò annant’à u catramu un corpu d’omu senza capu, è s’infrugnò in i machjona pà spariscia da a Stodia. Vinia di tumbà un omu, u primu omu di a so vita, è nimu li daria mai una midadda par quissa, è d’altrondi ùn si ni vantaria micca, ùn la cuntaria mai chè in u bughju di l’attrachjata, à cumpagni ìntimi, a diciaria senza fiertà, cù una boci ciunca, miccànica, solu pà riapra una piaca u tempu di risaldalla, a diciaria trà dui bichjera d’acqua vita, è a so moglia risirvaria u caffè à st’òmini sìmplici, senza pratesa, chì sani chì l’eroi ùn esistini micca, è chì a vita hè dura, è chì sani ch’un omu si tumba par via di a paura, è di l’odiu, è di u vigliaccumu, è di u disideriu di rivìncita, è di i sìntimi i più bassi chì impastani u pocu chì no semu.

Ma mi scitu mentri chì a mimoria si svapurighja, è m’avvigu ch’e’ socu sempri solu in u me futtogliu. A donna ch’aghju vistu, li scioddu a mani è a lacu riparta avali versu i so abissi, in un surrisu dulci, è l’òmini sìmplici cù i so bichjera, anch’iddi spariscini malamenti è si sdrughji dinò ‘ssu sonniu. Infini. À chì mi sintaria vulariu solu dì quissa : li vulariu dì ch’ùn ci hè nienti di peghju, è di più animalu, chè l’èssaru avvilitu, l’èssaru chì u distinu hà sceltu di lacà da suttu un tempu troppu longu, una volta di troppu. Li vulariu dì ch’ùn ci hè nienti di più priculosu chè i pòpuli affasciati di disprezzu, è umiliati, è abbassati sin’à perda ugni dignità. A diciariu à chì mi sintaria, è mi dumandu bè parchì. Sò affari cussì vechji à l’ora chì a mimoria s’hè persa. Ma lachemu pur’ corra. Post Nubila Phoebus, ch’hè scrittu in ghjò annant’à u subrazuddu. U soli dopu à u timpurali. Or ch’idda sighi cussì, è chì a noscia indiffarenza ci fussi un trionfu, postu ch’iddu si diciaria chì par sempri, è cussì a ci annunciani, ùn avissimu più da vèdalu, è da risèntalu, quiddu sembiu di a bestia. 

5 commentaires:

  1. Avaremu da tuccà i 1000 visti nanzi à u prossimu testu ? :-)

    RépondreSupprimer
  2. O Scrittore, salute,
    Dunata eiu ùn sò troppu per fà i cummenti. Ma quantunque vi vogliu filicità pè 'ssa nuvella chì à a so manera mi pare ch'ella ci parlessi d'oghje. Essari disprizzati, sottumessi, sbanditi, per disgrazia pare ch'ella ci ne sia sempre di più nantu à sta terra duve no' duverìamu pruvà à campà tutti inseme. Temu ancu chì 'ssu sembiu di a bestia sìa sempre per turnà, peghju mi pare ch'ellu sìa dighjà in andà in certi lochi di a pianeta. Spergu ch'eo mi sbagliu, chì l'affari ùn s'anu da impighjurì, a spergu in veru stendu à l'inforse.

    Intantu vi pregu Bona Furtuna è Longa Vita nantu i chjassi di a scrittura è di l'ispirazione chì mi pare ch'ella ci sìa dighjà un pezzone chì vo' ci viaghjate cun brìu è audacia.

    In amicizia

    RépondreSupprimer
  3. Vi ringraziu. Seti più chè attalintata pà lacà un cumentu à u cuntrariu !

    Ciò chì no vulemu quì, ghje' è i dui altri "capimachja" di u cumitatu di littura, hè chì 'ssu spaziu sirvissi à tutti, è prima à i scrittori - ghjovani o menu ghjovani - ch'ùn ani tantu cunnisciutu l'edizioni par avali.

    U testu ch'e' prupongu quì l'aghju missu in linea cù una forma curta, sapendu chì forsa pà un' edizioni finali pudaria essa midduratu è allungatu. Ma in l'idea d'unu spezia di work in progress, com'iddu si dici, hè 'ssa forma curta chì no circhemu pà facilità i litturi annant'à internet. Listessi pà u testu di Rosecchi, al dilà di a so qualità, hè un testu chì permetti una missa in linea faciuli, taddatu in trè o quattru pezzi.

    U vosciu cumentu ci hè priziosu parchì moscia a vita di 'ssu bloggu nascenti, ed hè propiu ciò chì no vulemu : ch'iddi ci siini i litturi, è un disideriu di scrittura in seguita. Aspittemu i vosci testi s'idda vi stuzzica a brama di scriva.

    RépondreSupprimer
  4. vogliu sparte a mo testimunianza à u mondu è a ghjente pò aduprà è sò assai sicuru chì aiuterà ogni individuu chì a leghje avà. U mo nome hè Dua. Oghje sò assai cuntentu di ciò chì Dr.Pellar hà creatu a mo vita. i so incantesimi sò cusì grandi è veloci, ùn aghju mai vistu una persona cusì utile cum'è ellu, hà risoltu u mo prublema chì ùn m'aspettava micca, l'aghju scontru parlendu di un eccellente travagliu di scrittura, aghju riunitu u so cuntattu è a so cumunicazione à a quale hà rispostu rispondendu è dumandendu nantu à u mo prublema, l'aghju spiegatu in lacrime, m'hà dettu di cuntattallu, ùn avia micca putenza, u mo maritu tornerà da mè quant'è l'amu sempre, sò statu surpresu. Aghju dumandatu subitu cumu fà ritruvà l'omu, m'hà datu istruzzioni è avia bisognu di u so nome è di e so foto, chì averia sempre ubbiditu è ​​seguitu. Mi hà prumessu chì un omu di dui ghjorni mi chjamaria per affidà u so travagliu, in fattu, u mo maritu hà chjamatu, ma aghju mancatu a so chjama, eru cusì cuntentu. Mi prumette chì u mo maritu tornerà in casa in 48 ore è devu apre u mo caminu è travaglià cun ellu nantu à ciò ch'e aghju fattu. Oghje, a mo famiglia hè tornata torna cù l'aiutu di u duttore Pellar, hà tornatu u mo maritu quandu m'hà lasciatu, è po una altra donna d'un altru statu. Sapete cumu mi sentu quandu mi manca u mo amatu maritu per una altra donna chì face ciò chì u hà riportatu. oghje prumettu di sparte è di cuntà à u mondu a so grande opera perchè sò assai cuntentu oghje. cuntattate Dr.Pellar se avete ancu bisognu di u so aiutu, pruvate è cuntattate Dr.Pellar immediatamente per mezu di u so Email; drpellar@gmail.com

    RépondreSupprimer
  5. mi piace à sparte a mo esperienza nantu à cumu aghju ritornu u mo amore {jack} è mi ama torna di più di ciò chì aspettu. mi chjamu Era da Albania.
    Mi sò maritatu cinque anni fà, avemu tramindui dui figlioli. avemu campatu bè micca finu à quandu a so matrigna hè venuta à visità ci. dopu à a settimana ch'ella hè partuta, u mo maritu hà ancu cuminciatu à comportassi ridiculu. Sò statu scandalizatu è surpresu perchè ùn aghju mai sapiutu ciò chì facia male. m'hà dettu di finisce u nostru matrimoniu è piglià ancu i zitelli cun ellu. postu chì sò chì u mo maritu ùn era micca un omu cusì cattivu di core, avia solu bisognu di truvà una soluzione à tempu. hè cusì chì aghju scontru u Dr.Sango hà vistu assai boni testimonii nantu à ellu. allora l'aghju cuntattatu è li aghju dettu tuttu ciò chì m'hè accadutu. U duttore Sango m'hà dettu ch'ellu mi prepararia un incantesimu è m'hà dumandatu di cumprà articuli per i quali aghju ancu pagatu. dopu avè incantatu, resultò chì tuttu in u mo matrimoniu era a matrigna di u mo maritu. hà fattu l'incantesimu troppu separatamente per mè è u mo maritu, a matrigna di u mo maritu hè avà vergugnosa. tuttu grazie à u Duttore Sango chì avia u dirittu di aiutami da stu mess. Dr.Sango hè un omu bonu di e so parolle. pudete ancu cuntattà è ritorna a vostra felicità. sè avete bisognu d'aiutu, pudete cuntattà u Dr.Sango per mezu di u so email; spellspecialistcaster937@gmail.com

    RépondreSupprimer