samedi 24 décembre 2016

Fairytale of Dublin (1/2)

Una nuvella di Marcu Biancarelli


Un ventu da scurrà i boia. Varcheti a Liffey à a malavia, misurendu ugni palanca è circhendu di tena rittu annant’à u cotru. T’aviu u ciarbeddu chì bufunaia. O Stè, o vituparà, diciu parlendu à mè, ti bastaria po’ à saltà da u ponti d’Ha’penny, lasciatti sculiscià è l’acqua nera ti purtaria sin’à u sboccu di ‘ssu fiumu puzzinosu. Affumaticatu da a turba, t’avaristi u gustu d’un vechju whiskey quandu l’anguiddi di u mari d’Irlanda ti si manghjariani u lardu. Stupeti. Po’ cacceti un fiaschettu da una bunetta è bissi à a lestra ciò chì firmaia. Una volta lampata a buttiglina in vadina, mi missi à briunà di rabbia è à ghjastimà a Madonna. 

Cuntiniveti bambiendu sin’à l’altu di Grafton, ma paria un bugnu, è ùn aviu tantu laziu di spona a me infamia à ‘ssi cintunari d’aienti chì aviani sceltu d’invadiscia i stabilimenti di marca pà i festi, o di lacassi scruccunà in i magazeni di prudotti celtichi. U me scopu era l’O’Donoghues, un pub dund’e’ spiraiu di ritruvà à Marcò è dilli infini i so tituli. Sapiu ch’iddu battia culà, in raprisintazioni, è ch’iddu si facia pacà i bieri da i turisti balordi cuntenduli i so bucii miraculosi. Ma sta volta era troppu, mi sintaria po’, è risulutu quant’è mai presi pà Merrion Street, chì culà c’era menu currulu. Da una tola davanti à un caffè, un abruttitu m’intarpillò : Hello, freak ! Ùn feci casu. 

Infini, bucheti a porta di u stabilimentu è riiscisti à fammi una piazza à u comptoir, frà mezu à tanti Giappunesi chì scupriani a Guinness è chì caccanaiani com’è una banda d’anitri. U lucali era zippu, ma feci prestu à rimarcà chì Marcò era à a so posta abituali, in traccia di muscià un ritrattu di Rihanna impiccatu à u muru à dui Francesi zottichi. Da luntanu, u vidiu chì smagnittaia è chì fanfarunaia, è i dui buzai u fighjulaiani smaraviddati. Li duvia fà creda chì a s’era purtata quì una sera. 

Avali m’avia rimarcatu, n’eru sicuru. Lampò unu sguardu frettu in a me dirizzioni, è mi piatteti tandu malamenti daretu à u Giappunesu chì m’era u più à vicinu, ma era un bivvichju. Certu, eru bè quì pà una cunfruntazioni, ma ùn eru ancu tutt’à fattu prontu. Mi ci vulia calcosa à bia, è duviu quantunca metta un pocu d’ordini in i me argumenti prima di cuddà à l’assaltu. Parchì cunnisciti quant’è mè, cù i so parullacci è u so disdegnu, l’arti ch’iddu t’hà Marcò di svultà sempri i situazioni in u so favori. Tandu fighjulaiu in altrù, cunfusu è riflittindu à a manera di pruceda.

Una sciappata nant’à u bucceddu di manca, ùn c’era nimu, po’ un’ altra annant’à quissu di dritta, era ghjà quì, schirzosu è arruganti, è mi sciacciaia cù a so panza contr’à una morra di clienti chì puzzaiani u pisciu. 

Tù ùn aghi ! mi dissi, anscendumi in faccia è misurendumi gattivu cù u so sguardu verciu.
Cheta ! ch’e’ l’arrisposi, troppu timicu.

Po’ chjamò u sirvori è cumandò par no dui, dui scioppi beddi zippi ch’e’ fighjulaiu affaccà cù invidia.

Ti se fattu imbuffà un ochji ? chersi u sfacciatu.
Unu spezia di neru, annant’à O’Connell, era impressu à u me ultimu pacchettu di sigaretti…
È allora ?
Boh… Cuntaiu d’arristà di fumà, di tutta manera.

Pà un pezzu u discorsu si firmò, è staghjiamu cussì fiancu à fiancu, ignurenduci è circhendu di ritardà u mumentu di l’azzuffu. Quandu fubbi prontu, è chì infini una santa collara mi sustinia, mi vulteti pisendu un ditu in a so dirizzioni.

Aiò femu a paci, mi lampò, è ghjà mi disarmaia. Mi ni voli pà ‘ssa cionciula limicosa ? Ùn era micca una donna par tè, a sa’ quant’è mè.
Mi ribbradisti : Quidda butti ? È chì mi pò fà ! Ti ni voddu pà i solda di a pighjò ! Aghju avutu à chì fà à salvà u me coghju cù u prupiitariu di a tana, o lasciò ! Ma ci hà cacciatu fora, sì tù voli sapè, è ancu hà minacciatu di chjamà a Gardà !
L’emu datu i falsi casati, pò bruddicà quant’iddu voli.
I falsi casati ? Aviamu firmatu a lucazioni cù u me nomu, ùn t’inveni micca ?!
È ghje’ t’aviu dittu di dalli un falsu nomu… « ùn t’inveni micca » ?!

Oh lu inculatu ! I mi cacciaia tutti, cù una smorfia di l’altru mondu, una sfruntaria invincibuli. Chì pudiu più dì ? Dipoi un annu chì no campaiamu quì, in cundizioni chì mancu i migranti pacchistanesi pudariani tullarà, era sempri a stessa cumedia. È avali ùn ni pudiu più, eramu duvintati dui paciaghji è ùn c’era più nisciuna spiranza à avè. Aviu crettu i so beddi parolli, i so tuntii di spiculazioni in u County Mayo, po’ a so impresa di pesca à u salmonu … è avali tuttu era finitu. Un fiascu assulutu. È a me vita era duvintata un infernu, è un infernu spartutu cù un dimoniu sputritu è irrispunsevuli, in più.

M’arrestu quì, o Marcò. Ùn ni possu più. Aghju da rientra.
Rientra ? Ridisti com’è un pazzu. Ma ùn ci pensi micca. Ha’ da passà torra pà u sgiasgià…
Ti lacu. I nosci stradi s’ani da spiccà, hè dicisa, ùn ti supportu più.
A so’, a m’ha’ ditta dighjà. Di tutta manera, ùn se mai cuntenti.

Ostia ! Ugni volta a mi cacciaia, quissa. Ma di chì pudiu essa cuntenti ? Ùn pussidiu più nudda, è ùn aviu salvatu mancu i me libra da tamantu arruvinu. L’ultimi, quissi ch’ùn aviu pussutu rivenda, u prupiitariu l’avia tinuti cù u pocu di robba chì mi firmaia. Eru scalzu è nudu, era quissa a verità, è ‘ssu prascitu mi rimpruvaraia torra d’un essa cuntenti.

Solda n’ha’ ? 
Pà piddà l’avviò ?
Iè.
Voli rida ? T’aviu dui biglietti, ma u neru i s’hà presi à tempu à i sigaretti.

Eru guasgi pà pienghja, è pà a prima volta mi parsi di senta chì u buffonu si lacaia cuntaminà da u me addisperu.

Stà à senta, o Dedalus, finisti par dì, chjamendumi à a manera di ‘ssu parsunaghju di Joyce chì t’avia u stessu nomu chè mè, stà à senta bè. Ci ferma un’ ultima pussibilità… Un impiecu ch’iddi m’ani prupostu certi amici ch’e’ cunnoscu…
Amici di toiu ? Mancu pà mora !
In dui a pudariamu fà. È saria u mezu di cumpratti ‘ssu bigliettu pà u paesu. A so’ ch’e’ a ti devu.
Ùn mi voli micca stà à senta ? Ùn voddu più fà nudda cun tecu. Ti lacu !

È d’eru talmenti sicuru di mè, oramai, talmenti ditarminatu à mandallu à fassi leghja una volta è par sempri, chì dui ori dopu, vistuti l’unu è l’altru com’è dui mascacci tonti, battiamu i carrughja pà distribuiscia i flyers di u George, unu stabilimentu di notti ch’ùn diciaraghju nudda di a so vucazioni.

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire